Chaitén here we come (back)

29/12/19 — Caleta Chana — Little Island in the sun

Zoals beloofd, trokken we terug de grens over naar Chili en vaarden we met Tino en Mercedes naar het afgelegen eilandje “Islote Nihuel” of ook wel de “Piedra de Calto” genaamd dat pal tussen Chiloé en Chaitén ligt. Het eilandje heeft de vorm van een kubus en is rijk aan biodiversiteit. Het is helemaal ingepalmd door de natuur en de thuishaven van meeuwen, aalscholvers, stormvogels, pinguïns en zeehonden. Die laatsten toonden met plezier hun kunstjes. Onderweg kwamen we nog andere bootjes met eilandbewoners tegen. Ze kochten ongetwijfeld een voorraad lekkers op het vasteland om de feestdagen door te komen.

Het mooie weer hield aan en bijgevolg beklommen we de Sendero Chaitén. Een pad dat het laatste half uur heel steil omhoog ging naar de rand van de krater. Hoe hoger we klommen hoe beter we konden zien wat de impact is geweest van de uitbarsting van de vulkaan in 2008 op de stad en het Pumalín-park.

We maakten in Chaitén ook kennis met Julia, een natuurgids, die 16 jaar lang voor Douglas Tompkins^* gewerkt heeft. Een betere bewonderaarster kon hij niet vinden. Ze was hem bijzonder dankbaar voor alles wat hij haar geleerd heeft en kon alleen maar in superlatieven over de man praten. En de enkele negatieve verhalen (dat hij een tiran zou zijn zonder respect voor zijn medewerkers) weerlegde ze nadrukkelijk.

(^* Douglas Tompkins kocht samen met zijn tweede vrouw Kris McDivitt Tompkins land op in Patagonië met als doel natuurparken te creëren en het landschap terug te brengen naar de oorspronkelijke staat, om ze nadien over te dragen aan de Chileense en Argentijnse overheid. Via hun stichtingen kochten ze zo’n 8 à 900.000 hectare aan grond op.)