Mystic water

14/12/19 — Puerto Natales, Puerto Yungay — Door weer en wind

53 uur brachten we door op de veerboot die het moeilijk bereikbare zuidelijke uiteinde van de Carretera Austral verbindt met Puerto Yungay. 1100 kilometer minder op de teller van Hugo, minstens 24 uur zonder slaap voor ons, maar ooh zo mooi. 
We voeren door ijzige fjorden en winderige, smalle kanalen, langs eeuwige eilandjes en millennium gletsjers. We pendelden van het dek, tot wanneer we verkleumd van de kou waren, naar onze semi-cama stoel (half uitklapbare stoel) tot we moe gezeten waren en terug het winderige dek kozen.

Na bijna 30 uur op het water hielden we een stop in het magische Puerto Edén, op Wellington Island, in het Bernardo O'Higgins Nationaal Park. Blij dat we een uurtje voet aan wal mochten zetten, gingen we op verkenning in een van de meest afgelegen en maagdelijke omgevingen in Chili. De endemische vegetatie en fauna zijn er even geweldig als beperkend. Er zijn geen wegen, alleen houten loopbruggen. Van de 200 mensen die er wonen resten er nog 15 volbloed Kawéskar indianen. Iedere week kijken ze uit naar de veerboot die deze afgelegen plek bevoorraadt en naar de bezoekers om hun ambachten te tonen. Gabriela Paterito Caac leerde al op zeer jonge leeftijd kano’s en manden maken en houdt die familietraditie nog steeds in stand.

Gabriela werd in 2016 gelauwerd voor haar ambachtelijke kwaliteiten. Wij stuurden een paar kano’s, miniatuurversies welteverstaan, naar België.